Zygmunt Machoy

Nauka i edukacja

Zygmunt Stanisław Machoy był wybitnym polskim biochemikiem oraz cenionym nauczycielem akademickim. Urodził się 22 kwietnia 1924 roku w Wolsztynie, a swoje życie zakończył 17 lipca 2018 roku w Szczecinie. W trakcie swojej kariery zasłynął jako profesor nauk chemicznych, wnosząc znaczący wkład w rozwój tej dziedziny wiedzy.

Machoy był także wykładowcą na Pomorskim Uniwersytecie Medycznym w Szczecinie, gdzie kształcił wielu studentów, inspirując ich pasją do chemii i biochemii.

Życiorys

W czasie II wojny światowej Zygmunt Machoy został wysiedlony do Generalnego Gubernatorstwa. Po zakończeniu działań wojennych wrócił do rodzinnego Wolsztyna. Następnie, po ukończeniu szkoły średniej, rozpoczął studia chemiczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie w 1951 roku uzyskał tytuł magistra. W 1962 roku obronił doktorat, który dotyczył rozprawy na temat kontaktowego odbarwiania niektórych barwników spożywczych w obecności tlenu. Swoje badania kontynuował, a w 1970 roku habilitował się, przedstawiając pracę zatytułowaną 'Fizykochemiczne badania procesu pobierania tlenu przez układ oksydazy cytochromowej’. W 1985 roku otrzymał tytuł profesora w dziedzinie nauk chemicznych.

Od 1951 roku Zygmunt Machoy był związany zawodowo z Pomorską Akademią Medyczną, która później przekształciła się w Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie. Na początku swojej kariery pracował w chemicznej pracowni Zakładu Patologii Ogólnej i Doświadczalnej, a później przeszedł do Zakładu Chemii Ogólnej. Z dniem 1976 roku objął stanowisko kierownika Zakładu Chemii Fizjologicznej PAM, pozostając na tym miejscu aż do przejścia na emeryturę w 1994 roku. Pełnił również istotne funkcje administracyjne, w tym prodziekana (1981–1984) oraz dziekana (1984–1987) Wydziału Lekarskiego Pomorskiej Akademii Medycznej.

Zygmunt Machoy był aktywnym członkiem wielu towarzystw naukowych, w tym Polskiego Towarzystwa Toksykologicznego, Polskiego Towarzystwa Biochemicznego oraz Polskiego Towarzystwa Chemicznego. Ponadto, aktywnie uczestniczył w pracach komitetów Polskiej Akademii Nauk, w tym w Komitecie Biochemii i Biofizyki oraz Komitecie Ekologii. Był również częścią redakcji czasopism naukowych takich jak „Fluoride” oraz „Environmental Sciences”. Machoy kierował organizacją ISFR, która zrzeszała naukowców zajmujących się badaniami nad fluorem.

Odznaczenia i wyróżnienia

Wyróżnienia i odznaczenia są ważnym elementem uznania osiągnięć w danej dziedzinie. Zygmunt Machoy ma na swoim koncie liczne nagrody, które podkreślają jego wkład w biotechnologię i medycynę.

Wśród jego odznaczeń znajduje się Krzyż Oficerski przyznany w 1998 roku, a także Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, który otrzymał w 2013 roku.

Dodatkowo, w 1995 roku Machoy został uhonorowany tytułem członka honorowego Polskiego Towarzystwa Biochemicznego, co stanowi znaczące wyróżnienie w jego karierze. W 2007 roku przyznano mu tytuł doctora honoris causa Pomorskiej Akademii Medycznej, co dowodzi jego autorytetu w tej dziedzinie.

Przypisy

  1. Członkowie Honorowi [online], ptbioch.edu.pl [dostęp 29.02.2024 r.]
  2. Zygmunt Machoy [online], wyborcza.pl, 19.07.2018 r. [dostęp 19.07.2018 r.]
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19.09.2013 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2014 r. poz. 342).
  4. a b c d e Doktor honoris causa PAM prof. dr hab. Zygmunt Machoy, Pomorska Akademia Medyczna, 2007 [zarchiwizowane 02.04.2015 r.]
  5. Prof. dr hab. Zygmunt Machoy, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 11.03.2015 r.]
  6. M.P. z 1998 r. nr 42, poz. 587

Oceń: Zygmunt Machoy

★★★★★
Średnia ocena:4.81 Liczba ocen:7