Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego w Wolsztynie

---

Historia

Świątynia, znana jako kościół Wniebowstąpienia Pańskiego, została wzniesiona jako ewangelicki dom modlitwy w latach 1830-1832. Znaczna część funduszy na budowę pochodziła z kasy królewskiej Fryderyka Wilhelma III, co podkreśla znaczenie tej budowli w tamtejszych czasach.

W okresie II Rzeczypospolitej kościół stał pod zarządem parafii, która należała do superintendentury Wolsztyn-Nowy Tomyśl Ewangelickiego Kościoła Unijnego. W 1937 roku parafia liczyła aż 2112 wiernych, co świadczy o dużym znaczeniu wspólnoty ewangelickiej w regionie.

W maju 1945 r. świątynia została przejęta przez Kościół katolicki, a ks. Antoni Gryczka, proboszcz fary wolsztyńskiej, dokonał jej poświęcenia na potrzeby kultu katolickiego. W 1956 roku przeprowadzono gruntowny remont, który znacząco poprawił stan budowli.

Do kolejnych modernizacji doszło w 1974 r., kiedy to ułożono nową posadzkę, a następnie w 1986 r., gdy wyremontowano organy, co pozwoliło na dalsze rozwijanie działalności kościoła i jego roli w życiu lokalnej społeczności.

Architektura

Wnętrze Kościoła Wniebowstąpienia Pańskiego w Wolsztynie a także jego wygląd zewnętrzny są efektem pracy architektów z Pruskiej Wyższej Szkoły Budowlanej. Świątynia ta zbudowana została w stylu eklektycznym, co czyni ją niezwykłym przykładem różnorodności w architekturze sakralnej. Jest to budowla o konstrukcji halowej, która charakteryzuje się trójnawową przestrzenią, posiadającą wydzielone prezbiterium oraz zakrystię. Znacznie zwraca uwagę dach, będący dwuspadowym, który z kolei wieńczy pięciokondygnacyjna wieża, zakończona stożkowym hełmem.

Wnętrze kościoła zostało przekształcone dzięki stropowi o dekoracji kasetonowej. Okna budowli otoczone są półkolistymi obramieniami, natomiast ściany nawy wyróżniają się trójkondygnacyjnymi balkonami, co nadaje całej przestrzeni wyjątkowy charakter.

Nie można zapomnieć o organach, które zostały zbudowane w 1832 roku przez pruskiego organmistrza, królewskiego Samuela Ludwiga Hartiga. To właśnie te organy wzbogacają dźwięk nabożeństw, nadając im wyjątkową atmosferę.

Na wieży kościoła znajdują się trzy dzwony, które są obsługiwane ręcznie, ponieważ ich mechanizm nie został zelektryfikowany. Taki tradycyjny sposób dzwonienia podkreśla historyczny charakter tego miejsca.

Warto również zwrócić uwagę na jeden z najstarszych zachowanych zegarów, który znajduje się na wieży budynku. Jest to zegar wyprodukowany przez manufakturę Johanna Gottlieba Hadanka z Hoyerswerdy, datowany na około 1840 rok. Hadank, znany później jako „Hadank und Sohn”, prowadził swoją działalność aż do 1889 roku, co czyni ten zegar wyjątkowym elementem historii architektury w tym regionie.

---

Oceń: Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego w Wolsztynie

---